fbpx

Fuqia e praktikave motivuese në mbajtjen e personelit shëndetësor

Saška Todorovska

Shëndeti

18.06.19

Прегледи

m-r Sashka Todorovska

Sfida më e madhe për secilin vend është zhvillimi dhe mirëmbajtja e një popullsie të shëndetshme. Maqedonia aktualisht po shkon drejt një humbje të profilit i cili përmes reformave të caktuara në sistemin premton cilësi dhe kontribut personal në qëndrueshmërinë e popullatës së shëndetshme.

Progresi i fuqishëm në sektorin shëndetësor shpesh është penguar nga një sërë problemesh që janë në nivelin e planifikimit dhe kultivimit të fuqisë punëtore përkatëse. Statistikat në dispozicion tregojnë se mbi 45 nga vendet anëtare të Organizatës Botërore shëndetësore kanë paraqitur se kanë në pak se 1 mjek për 100 banorë. në Maqedoni sipas informacioneve në dispozicion nga viti 2010 kanë punuar gjithsej 5.541 mjek, që do të thotë se në çdo 100.000 popullatë nga 270 mjekë ose mesatarisht rreth 20 përqind mjek më pak se në vendet evropiane. Sipas në Unionin Evropian vlerësohet se që popullata të gëzojë sistem dhe shërbime cilësore që do të jenë të koordinuar në mënyrë efikase, nevojitet një numër prej 362 mjek në 100.000 banorë.

Ne po ballafaqohemi me pakënaqësi në sistem, largim të lartë, trajnime joadekuate dhe vështirësi në ruajtjen dhe rritjen e performancës së punëtorëve të shëndetësisë. Nevojiten përpjekje të rëndësishme në rekrutimin, zhvillimin, trajnimin dhe mbajtjen e forcës së punës në sektorin e shëndetësisë, në mënyrë që të shpërndahen në mënyrë më mirë dhe të bëhet përshtatja me nevojat e popullsisë.

Para nesh është nxjerr një zgjidhje e mundshme për këtë problem nga Ministria e Shëndetësisë. Të inkurajuar nga Unioni i infermierëve, teknikëve, mamive dhe infermierëve dentarë nga Ministria paralajmëruan punësime të reja, rritje të pagave, edukim dhe rritje të ingerencave të kuadrit shëndetësor.

Në kontekstin e zhvillimit të gjeneratave dhe paraqitjes së një gjenerate Z, gjenerata që dallojnë mes vete në kuptimin e vlerave, motivimit, stilit të komunikimit etj. ne duhet të shikojmë cilat janë nevojat e profesionistëve të kujdesit shëndetësor aktual dhe të cilët pritet të jenë të paktën për 10 duke i përcjellë tendencat në botë.

Sipas raportit të Strategjia e re Globale për resurse njerëzore në sektorin shëndetësor të Organizatës Botërore shëndetësore (OBSH) numri përkatës i fuqisë punëtore në këtë sektor është vetëm parakusht për mbulim efektiv të shërbimeve të cilat ai i siguron. Jo më pak të rëndësishme, pjesa e strategjive për eliminimin e mangësive në sistemin shëndetësor të një shteti janë rritja e cilësisë dhe performanca e fuqisë punuese.

Migracioni i jashtëm i kuadrit shëndetësor - një trend afatgjat në Maqedoni

Çështja nëse ekziston hiperprodukcioni i kuadrove në vendin tonë apo pakënaqësia dhe dalja e fuqisë punëtore shëndetësore janë rezultat i politikës kombëtare shëndetësore meriton vëmendje serioze.

Anketa për migrim të fuqisë punuese shëndetësore e zbatuar nga Helltgrup në periudhën prej katër muajve qysh para katër viteve tregoi përqindje të lartë të të anketuarve të cilët mendojnë për migrim në ndonjë nga vendet e UE. Arsyet e para për atë qëndrim janë paga, kushtet e punës dhe të jetesës, por faktori shtesë që rrjedh nga rezultatet e këtij hulumtimi është ai politik. Mbi 70 përqind të të anketuarve kanë raportuar se kanë presion politik, domethënë nevojën për ndihmë partiake në përpjekjet e tyre për të punësuar ose për të avancuar në karrierën e tyre.

Burim: vecer.press

Asociacioni i specializantëve dhe mjekëve të ri ASMM alarmon për gjendjen aktuale në shtetin për shkak se statusi i tre është larg nga atij të kënaqshëm. Sipas tyre, Maqedonia do ta përfundojë vitin 2019 me gjithsej 4700 mjek aktiv, 22 përqind më pak se sa mesatarja në UE. Vetëm në tre muajt e para të vitit 2019, 83 mjek kanë kërkuar vërtetime nga OMM për të punuar në botën e jashtme, gjë e cila paraqet rritje prej 20 përqind në raport me vitin e kaluar.

Kjo shpërngulje e punëtorëve të cilët janë në kërkim të jetës më të mirë dhe të kushteve për punë jashtë nga shteti shumë ekspertë e vënë në pah si shkas për rënie të papunësisë në shtet. Fakt është se ajo nuk mund të dëshmohet për shkak të shpërnguljes gjithnjë e më masive nga vendi por jep edhe një pasqyrë të shtrembëruar të popullatës së kënaqur.

Nga ana tjetër, gjatë vitit 2019 numri i mjekëve të cilët duhet të largohen në pension është 243. Mbetet pyetja se cili profil i personelit të kualifikuar do të funksionojë në vendin e tyre nëse mjekët e rinj do ta vazhdojnë prirjen e largimit.

Nëse e shikojmë nga aspekti i arsimit dhe edukimit adekuat të kuadrove të reja, paraqitet problemi nga mungesa e "emrave" përkatëse midis profesorëve aktivë, të cilët do të ndikojnë në mënyrë të pashmangshme do të ndikojnë në cilësinë e stafit të ardhshëm. Kjo është po aq një faktor motivues motivues që kërkon veprime të menjëhershme për të përmirësuar kushtet për arsimim, rrumbullakojes të edukimit dhe përvetësimi i përvojave nga gjeneratat e reja.

Planifikimi i fuqisë punuese

Ekzistenca e mos-baraspeshës ndërmjet kapacitetit të një sistemi të kujdesit shëndetësor dhe nevojave dhe pritjeve të popullatës kërkon një metodë sistemore për menaxhimin efikas të burimeve njerëzore në këtë sektor. Një masë konkrete që mund të kundërshtojë këtë disbalancë të krijuar është ndërtimi i një sistemi shëndetësor i cili së pari do të përafrojë kapacitetet me nevojat specifike të popullatës dhe në të njëjtën kohë të punohet edhe në përmirësimin e cilësisë së fuqisë punëtore, shërbimit shëndetësor, sistemit arsimor dhe teknologjisë dhe zhvillimit teknik-teknologjik.

Nga ana tjetër, ajo që fuqia punuese e kërkon dhe pret nga sistemi janë mundësitë dhe siguria në vendin e punës. Mundësitë për zhvillim, arsim dhe trajnim vlerësohen qartë nga punonjësit e kujdesit shëndetësor. Nga aspekti i nevojës për kuadër të kualifikuar dhe të mirë-arsimuar, investimi në zhvillimin e tyre afatgjatë duhet të jetë prioritet për çdo organizatë shëndetësore në sektorin privat apo publik. Ajo që lë dyshim në institucionet tona është supozimi se investimi i këtij lloji hap u hap mundësi të punësuarve të kujdesit shëndetësor që ta braktisin sektorin publik për shkak të atij privat ose largimi në botën e jashtme në kërkim të përfitimeve shtesë.

Si prioritet për çdo kompani, retenca (mbajtja) e stafit varet nga rrjetëzimi i më shumë-komponentëve.

Mekanizma për retenca të fuqisë punuese në sektorin shëndetësor

Vëllimi i rritur dhe kompleksiteti i migrimit të punëtorëve shëndetësor kërkojnë përmirësim të menaxhimit të veprimeve kombëtare dhe bashkëpunimi ndërkombëtar.

Migrimi i personelit shëndetësor, sidomos i mjekëve dhe infermierëve, është një trend i gjatë që shkakton erozion serioz të vlerave shëndetësore, për të cilat është e nevojshme të krijohet një strategji për menaxhimin efektiv të profesionistëve të kujdesit shëndetësor. Motivimi është një pjesë e pashmangshme e strategjive të përshtatshme të burimeve njerëzore për sektorin e shëndetësisë, me qëllim mbajtjen e personelit në çdo institucion dhe në përgjithësi në shtetin.

Nga shumica e modeleve të motivimit punues njëri prej tyre thotë se motivues kryesor janë paratë ose sa më tepër do të që do të punohet aq në tepër do të fitohet dhe ky quhet model tradicional. Modeli i dytë ose modeli i marrëdhënieve njerëzore e thekson rëndësinë e kontakteve sociale të punonjësve dhe rëndësinë e vënies në pah të asaj se sa janë të rëndësishme për organizatën dhe në përgjithësi për të mirën e të gjithëve. Ndërkaq, modeli i tretë ose modeli i burimeve njerëzore thotë se faktor kryesor motivues është plotësimi i nevojës për arritje dhe përmirësim të punonjësve, si dhe caktimi i përgjegjësisë më të madhe në vendosjen dhe zbatimin e detyrave të tyre.

Nëse zbatohet një minimum i zgjidhjeve të ofruara, duket se politikat e fuqizimit të sistemit shëndetësor në vend do ta reduktojnë migrimin dhe do ta stabilizojnë shfaqjen e një largimi të personelit.

Ajo që pritet në lidhje me aspektin e praktikave motivuese është rritja e përfshirjes së tyre në procesin e vendimmarrjes, pjesëmarrja e tyre aktive në procesin e krijimit të strategjive të reja, prezantimi i lirë i qëndrimeve dhe nevojave të tyre dhe me gjithë këtë praninë e tyre më të madhe në procesin e krijimit të masave të reja ligjore.

Organizatat duhet ti përkushtohen rritjes së nivelit të sistemit të tyre të rekrutimit përmes sigurimit të motivuesve kryesorë për tërheqjen dhe mbajtjen e profesionistëve përkatës shëndetësorë.

Ju lutemi lexoni rregullat para se të komentoni ose të shkarkoni
Shënim: Mendimet dhe qëndrimet në këtë shkrim janë të autorit dhe nuk i reflektojnë pozicionet e Institutit për studime komunikuese e as të donatorit.

Saška Todorovska

Saška Todorovska je magistar iz oblasti upravljanja ljudskim resursima od 2014 godine. Njeno radno iskustvo je iz područja ljudskih resursa u privatnoj zdravstvenoj kompaniji. Orijentisana je na naglašavanje potrebe za ličnim i profesionalnim razvojem. Aktivno sudeluje na konferencijama i autor je nekoliko članaka iz područja ljudskih resursa. Član je Makedonskog udruženja za ljudske resurse i u procesu je sertificiranja za karijernog savetnika u skladu sa Međunarodnim programom za karijerne savetnike (GCDF-Global Career Development Facilitator).