Уморот од досегашните актери на политичката сцена, перманентните идентитетски расправии со соседите, слабата социоекономска форма на земјата, серијата глобални кризи, но и предолгиот европски пат кој досега го изодевме, а никако да кулминира со успех, нè доведоа до тоа, македонското општество да создаде предуслови за процут на феномен кој не е така непознат кога вакви фактори ќе ја создадат совршената бура – популизам. Како идеологија која примарно му се обраќа на „народот“, таа ветува решенија за сè, па и за невозможното, а луѓето се подготвени да поддржат популистички партии и движења, во очај и исцрпеност од опциите кои до тогаш ги имале, а се чини не направиле доволно за малиот човек. Зависно од условите, во Европа брановите на популистички партии доаѓаат и си заминуваат, а во моментов се наоѓаме пред голем пораст на јавната поддршка за популистичките партии на глобално ниво и она што се нарекува четврти бран на популизмот. И ако мислевме дека македонското општество е отпорно на вакви феномени, реалноста нè демантира. И Македонија и регионот се чини дека нема да бидат исклучок од глобалниот тренд. Покрај сите кризи кои се погонско гориво на популистичките партии, се поставува прашањето – а зошто би биле?
На темата популизам говориме со Јован Близнаковски од ИСППИ и Димитар Николовски од Евротинк.
